Poziomka jest byliną z rodziny różowatych, rośnie dziko, jest też uprawiana w ogrodach i na plantacjach. W stanie dzikim występuje w lasach liściastych i mieszanych, w świetlistych borach, na suchych zboczach, lubi nieco wilgotne gleby, żyzne i gliniaste. W górach występuje do piętra kosówki (w Tatrach do 1710 m n.p.m.). pospolita na całym obszarze kraju.
Poziomka rozmnaża się na dwa sposoby: wegetatywnie za pomocą cienkich rozłogów, które mogą mieć długość do 40 cm, na końcach rozłogów wyrastają drobne listki i zalążki korzeni szukające dogodnego podłoża do zakorzenienia i utworzenia samodzielnej rośliny, oraz generatywnie.
Na łodygach wyrasta zwykle od 3 do 10 białych kwiatków na szypułkach tylko niewiele dłuższych od liści. Kwiaty promieniste o działkach kielicha odstających od „owocu”, który (po dojrzeniu) odrywa się od nich.
Kwiaty po zapyleniu wytwarzają soczyste, czerwone owoce pozorne bardzo podobne, lecz mniejsze od owoców truskawki. Nasiona będące małymi brunatnymi orzeszkami rozsiewane są przez zwierzęta lub ludzi.
Łodygi poziomek są owłosione drobnymi poziomymi włoskami, u nasady łodygi znajdują się szczątki liści. Liście są trzylistkowe, środkowy listek na krótkim ogonku, boczne listki są bezogonkowe, o klinowatych, niesymetrycznych nasadach. Listki są luźno owłosione, na górnej stronie ciemnozielone, spodem sinawe lub szarawe.
Poziomka znana była już Starożytnym Rzymianom i hodowana głównie dla walorów dekoracyjnych a także jako lek moczopędny.
Zarówno owoce jak i liście poziomki mają szerokie zastosowanie – owoce zawierające ok 8% cukrów, wartościowe kwasy organiczne, węglowodany oraz bardzo dużo witaminy C, a także witaminy A, B1, B2, B6, E, H, PP i sole mineralne: wapnia, fosforu, kobaltu, zwłaszcza zaś żelaza, są bardzo smaczne i aromatyczne, używa się ich do wyrobu dżemów, konfitur, soków, syropów, służą do aromatyzacji likierów, wyrobu nalewek.
Wysuszone liście poziomki dają zdrowy i przyjemny w smaku napój pijany jako ciepły bądź schłodzony napar.
Dojrzałe poziomki rozgniecione i nałożone na skórę z piegami powodują ich długotrwałe zanikanie.
Woda poziomkowa nadaje skórze świeżość i delikatność, liść poziomki usuwa liszaje i krosty.
Inne nazwy poziomki to: czerwona jagoda i koziomka.
Źródła: „Dziko rosnące rośliny użytkowe” Jakub Mowszowicz: Warszawa 1975.
” Zioła i ich stosowanie” Maria Dziak, Barbara Kuźnicka: Warszawa 1987.
” Wielki atlas roślin” F.A. Novak, Warszawa 1975.
