Skrótowy przegląd głównych nurtów i osiągnięć genomiki przedstawiony wyżej daje pojęcie o różnorodności i obszerności tej dziedziny, liczącej zaledwie kilkanaście lat. Uwaga opinii publicznej skupia się jednak przede wszystkim na jednym spośród wielu nurtów genomiki – na badaniu genomu ludzkiego. Wydarzenia takie jak niedawno ogłoszone skompletowanie sekwencji niektórych chromosomów człowieka, a następnie przedstawienie wstępnej wersji pełnej sekwencji całego genomu trafiły na czołówki gazet całego świata i stały się przedmiotem oświadczeń nie tylko uczonych, ale i polityków, z głowami światowych supermocarstw na czele. Sekwencjonowanie genomu człowieka budzi nadzieje na postępy w medycynie, ale też obawy i wątpliwości. Na zakończenie rozważań o geno-mice warto więc wspomnieć przynajmniej niektóre z pytań związanych z poznaniem genomu człowieka. Przede wszystkim należy pamiętać, że sekwencja DNA stanowi dopiero początek, pierwszy krok na drodze do zrozumienia funkcjonowania komórek budujących organizm ludzki. Nawet podstawowa kwestia, jaką jest odnalezienie w zapisie DNA poszczególnych genów, w przypadku tak złożonego genomu jak ludzki nie jest sprawą oczywistą, do dziś nie wiemy dokładnie, ile genów naprawdę w genomie się znajduje. Nawet według najbardziej optymistycznych oszacowań zaledwie jednej piątej spośród tych genów można przypisać znaną, choćby hipotetyczną, funkcję.