Roznicowanie sie komorek

U większości zwierząt blastomery powstające w wyniku pierwszych kilku podziałów zygoty zwykle nie różnią się znacząco od siebie i mogą bez ograniczeń ulegać przekształceniu w każdy typ komórki dorosłego organizmu. Jednak w miarę rozwoju zarodka powstające na drodze mitozy kolejne ich pokolenie zaczynają się różnić pod względem swych zdolności do tworzenia komórek wyspecjalizowanych. Zjawisko to określamy terminem zmian ich potencji, czyli zdolności do formowania określonych struktur przez nie same lub powstające z nich komórki potomne, gdy znajdą się one w odpowiednim otoczeniu. Postępujący rozwój zarodka związany jest ze stopniowym zmniejszaniem się potencji kolejnych pokoleń komórek. Omawiane zjawisko trwa, aż do momentu gdy osiągną one charakterystyczne dla nich przeznaczenie w formującym się organizmie. Zgodnie ze schematem zdarzeń pierwsze z blastomerów są totipotencjalne, co znaczy, ze są zdolne do przekształcenia się w dowolny typ komórek formującego s;e zarodka, a także to, iż może z nich powstać cały organizm de novo. Wraz z postępem rozwoju i sukcesywnym ograniczaniem tej zdolności kolejne pokolenia komórek mogą dawać początek wielu strukturom, ale już nie wszystkim; nazywamy je komórkami pluripotencjalnymi. Innymi słowy są to takie komórki, z których może powstać więcej elementów zarodka, niż wynikałoby to z ich dalszych losów podczas rozwoju. Stopniowe ograniczenie potencji kolejnych pokoleń komórek powoduje, że mogą one wchodzić tylko w skład tkanek formujących ściśle określone narządy.