Z drugiej jednak strony całkowicie niesłuszne jest wysuwane przez wielu autorów twierdzenie, że Piaget wyłącza zupełnio język ze swych rozważań i że wyniki jego eksperymentów mogą faktycznie tracić na znaczeniu właśnie dlatego, że nie traktuje on języka jako oddzielnej, istotnej zmiennej. Współistnienie z teorią Piageta czy raczej pozostawanie w jej kręgu przez wiele lat może wywierać osobliwy wpływ na psy- chołingwistę: początkowa irytacja dość bezceremonialnym sposobem, w jaki obchodzi się Piaget z językiem w wielu pracach i eksperymentach, ustępuje stopniowo przekonaniu, że poprzez swe rozproszone w nich wypowiedzi Piaget dostarczył właściwie podstaw do stworzenia ogólnej teorii przyswajania języka, jak również teorii dotyczącej roli języka jako czynnika rozwoju. Pozostawiając tę sprawę otwartą, w obecnym opracowaniu postaram się wyłożyć i uszczegółowić poglądy Piageta na temat języka. Poglądy te przedstawię w dwóch kontekstach: omawiając język jako czynnik rozwoju poznania oraz rozpatrując te poglądy jako możliwą teorię przyswajania języka .