Hydraulika, zgodnie z definicją, jest nauką zajmującą się badaniem praktycznych zastosowań różnego rodzaju cieczy, a przede wszystkim wykorzystaniu ich przepływu w rurach, rzekach czy kanałach, lecz także ograniczaniem tego ruchu za pomocą specjalnych urządzeń lub miejsc, do których zaliczyć możemy niektóre typy wiatraków lub zbiorników. Jedną z gałęzi tej dziedziny jest hydraulika siłowa, której poświęcona będzie dalsza część tego artykułu.
Jedymi z największych, przełomowych wynalazków w dziedzinie hydrauliki siłowej były dwa zdarzenia: wynalezienie układu hydraulicznego, przekazującego wodę pod ciśnieniem przez rury, położone pod ulicami miasta, do maszyn znajdujących się w fabrykach – miało to miejsce w Londynie, w 1882 roku. Kolejnym zdarzeniem było zastosowanie oleju jako nośnika, rezygnując z wody, w systemie hydraulicznym starującym działami okrętowymi na statku USS Virginia. Wtedy też zaczęto kłaść większy nacisk związany z doborem odpowiednich nośników w układach hydraulicznych, jak i samą konstrukcją takich mechanizmów.
Hydraulika siłowa zajmuje się przede wszystkim opracowywaniem nowych układów hydraulicznych, służących do poszczególnych celów, w zależności od typu zastosowania mechanizmów. Mechanizmem hydraulicznym jest natomiast zbiór wzajemnie połączonych ze sobą elementów (rury, pompy, tłoczki), napędzanych przez nośnik – ciecz. Hydraulika siłowa zajmuje się także badaniem właściwości cieczy oraz dobieraniem ich odpowiednio do warunków, w których pracuje dany układ hydrauliczny. Jak opisane zostało to wcześniej, po jakimś czasie zrezygnowano na rzecz oleju z wody jako nośnika, głównie ze względu na wiele wad, jakie ona wykazywała (powodując korozję poszczególnych elementów układu hydraulicznego, zwiększając tym samym koszty utrzymania maszyn oraz ich częstsze wymiany).
Hydraulika siłowa jest najpopularniejszą dziedziną, wykorzystywaną z powodzeniem w wielu sektorach gospodarczych, których najlepszymi przykładami z pewnością są:
