Bażant jest ptakiem z rodziny kurowatych, wielkością jest zbliżony do kury domowej. Charakterystyczny dla samca bażanta jest długi ogon oraz metalicznie połyskujące pióra i biała obroża na szyi. Samiec ma głowę i szyję zielonkawą bądź granatową, połyskującą, z intensywnymi czerwonymi plamami na bokach głowy. Całe ciało bażanta ma kolor rdzawo- brązowy z licznymi ciemnymi i jasnymi łuskowaniami. Sterówki ogona jaśniejsze, poprzecinane poprzecznymi, ciemnymi kreskami. Samica bażanta ubarwiona jest dużo mniej efektownie- jest szaro- brązowa z ciemnymi łuskowaniami i krótszym od samca ogonem.
Bażant łowny- samica
Bażant- występowanie:
Występujący w Polsce bażant zwyczajny pierwotnie żył w gęstych zaroślach dolin rzecznych na Kaukazie, skąd już w starożytności został sprowadzony przez człowieka do Europy jako cenna zwierzyna łowna. Później sprowadzono również wiele innych ras bażanta zamieszkujących obszar Azji aż po Japonię.
Obecnie występują krzyżówki tych ras w stanie dzikim na terenie całej Europy. Różnią się one ubarwieniem samca, a w szczególności występowaniem lub brakiem białej krajki- obroży na szyi (np. bażant obrożny, bażant mongolski, bażant kaukaski, bażant zielony). Mimo to, że bażant łowny dobrze znosi nasz klimat, to jednak bez pomocy człowieka w zakresie dokarmiania, ochrony przed drapieżnikami, zasilaniem dzikiej populacji osobnikami z hodowli gatunek ten mógłby kompletnie wyginąć.
Duże populacje bażanta łownego wykształciły się w południowej i centralnej części kraju, a z powodu długich i surowych zim praktycznie nie występują w północno- wschodniej części Polski. W miejscach obficie zasiedlonych jego zagęszczenie wynosi nawet kilkanaście samców na 1 km kwadratowy powierzchni.
Bażant preferuje okolice rzadziej zasiedlone przez ludzi, obfitujące w zarośla, zagajniki i świetliste lasy, często wybiera okolice podmokłych łąk z rzekami i strumieniami w krajobrazie. Lubi zarośla trzcinowe lub wiklinowe.
Bażant- gniazdowanie i rozmnażanie:
Bażant swoje gniazdo buduje na ziemi w wygniecionej trawie lub pod osłoną krzewu.
Od kwietnia do czerwca samica składa 10 do 16 oliwkowo- brązowych jaj, które wysiaduje 24 dni. Pisklęta po wylęgnięciu się szybko opuszczają gniazdo i towarzyszą rodzicom.
Bażant w locie
Bażant zwyczajny jest gatunkiem osiadłym i nie podejmuje wędrówek, czasami tylko koguty zmieniają swoje terytorium, wędrują jedynie w sąsiednie tereny.
Pożywienie bażanta:
Ptak ten żywi się bardzo zróżnicowanie: lubi pokarm roślinny- nasiona, korzenie, kłącza, owoce oraz pokarm zwierzęcy- owady latające, dżdżownice, ślimaki, bardzo chętnie zjada szkodliwą dla upraw stonkę.
Głos bażanta:
W miesiącach wiosennych- gdy trwają toki- samiec wykrzykuje charakterystyczne, bardzo głośne i słyszane z daleka „koookkokoook!!”.
Bażant łowny- zwierzyna łowna:
Samiec łowny z okresem polowań: od 1 października do końca lutego. Samica wyłącznie na terenach Ośrodków Hodowli Zwierzyny, gdzie prowadzi się wolierową hodowlę bażanta- od 1 października do 31 stycznia.
Bażant- wymiary:
Samiec- długość ciała do 80 cm, rozpiętość skrzydeł 75- 80 cm, ogon do 55 cm, waga do 1,5 kg.
Samica jest znacznie mniejsza- długość ciała do 68 cm, rozpiętość skrzydeł 66- 69 cm, ogon do 30 cm, waga do 1kg.
Źródła: „Ptaki Polski” Jan Sokołowski; Warszawa 1988.
„Atlas Ptaków” Marcin Karetta; Bielsko-Biała 2010.
„Atlas Ptaków” Dominik Marchowski; Warszawa 2013
„Atlas Ptaków” Marcin Karetta; Bielsko-Biała 2010.
„Atlas Ptaków” Dominik Marchowski; Warszawa 2013
