Czarka Szkarłatna to gatunek grzybów z rodziny czarkowatych. Występuje na opadłych gałązkach drzew liściastych, zarówno na niżu jak i w górach, wszędzie dość rzadko. Rośnie od grudnia do maja.
Niektórzy porównują czarkę do krokusów, bowiem tak jak one pojawia się na topniejącym śniegu i jest uważana za jeden z najwcześniejszych zwiastunów wiosny.
Owocnik Czarki Szkarłatnej ma średnice od 15 do 45 mm, młody prawie kulisty, później półkulisty lub miseczkowaty, ostatecznie tarczowaty. Przy podstawie często zwężony i przechodzący w krótki trzonek. Wewnętrzna płodna strona – gładka, jaskrawo- szkarłatno- czerwona do karminowej. Zewnętrzna płonna strona zwykle delikatnie filcowata, białawo- różowawa. Brzeg owocnika delikatnie, puszysto otrzęsiony, najpierw zagięty do wnętrza, później falisty lub popękany.
Trzon długości 5- 30 mm i grubości 2,5 mm, biało filcowaty.
Miąższ łykowato mięsisty, białawy.
Zarodniki podłużnie elipsoidalne, gładkie, bezbarwne o wymiarach 26–40 x 10–12 µm. wysyp zarodników biały.
Niejadalna.
Grzyb objęty ochroną gatunkową w Polsce.
