Koźlarz babka jak większość z naszych bardziej popularnych grzybów ma bardzo wiele nazw potocznych, zwyczajowych i ludowych, nazywany jest on wraz z innymi grzybami rodzaju Laccinum „kozakiem” inne funkcjonujące nazwy to:
– brzozak
– babka
– koźlarek
– kozak babka
– kozak/ koźlak brzozowy
– grzyb koźlarz
– grzyb szorstkotrzonowy
– grzyb chropawy
– podbrzeźniak
– koźlarz brzozowy
– stojak
– stojaczek
– kozar
Koźlarz babka charakteryzuje się szarobrązowym lub czarnobrązowym kapeluszem, który u młodych grzybów jest półkolisty, czasem nieregularny, z wiekiem wypłaszczający się, poduszkowaty, o brzegach lekko zadartych ku górze. Przy wilgotnej pogodzie powierzchnia kapelusza jest śliska, lekko śluzowata. Średnica kapelusza wynosi 0d 5 do nawet 20 cm.
Spód kapelusza o barwie szarobiałej pokryty jest warstwą rurek. Warstwa ta ma grubość od 1 do 3 cm,
Trzon brzozaka ma długość 8 do 17 cm i grubość od 1 do 4 cm, jest on cylindryczny, u góry zwężony, na szaro- białawym tle pokryty gęstymi, brązowymi, czarnymi bądź szarymi kosmkami.
Miąższ koźlarza ma kolor biały lub delikatnie kremowy, po przekrojeniu bądź przełamaniu kapelusza nie przebarwia się, nie sinieje. Ma łagodny smak i delikatny grzybowy zapach.
W Europie Środkowej jest pospolity. Również w Polsce występuje pospolicie od lata do jesieni. Rośnie w lasach liściastych oraz mieszanych, często także poza lasem na rzadko zadrzewionych łąkach czy skwerach z brzozami. Rośnie wyłącznie pod brzozami, tworzy bowiem mikoryzę z tym gatunkiem drzew.
Koźlarz babka jest wyśmienitym grzybem jadalnym, szczególnie smaczne są jędrne młode owocniki. Grzyb ten wykorzystywany jest do wielu potraw- sosów, zup, jako aromatyczny dodatek do mięs i przetworów, świetnie nadaje się do suszenia i marynowania. Jego wartości smakowe i aromatyczne są równe wartościom najlepszych borowików- prawdziwków.
