Nadrzewek długoskrzydły to mniejszy i mający inne zwyczaje kuzyn dobrze znanego pasikonika zielonego, obydwa te owady należą do rodziny pasikonikowatych.

Nadrzewek występuje na wszelkiego rodzaju drzewach i krzewach liściastych, spotkać go można w parkach, lasach i na osiedlach mieszkaniowych, często dostaje się do mieszkań i domów ludzkich gdzie bez trudu wypatrzeć go można siedzącego na suficie albo wysoko na ścianie. W ciepłe wieczory nadrzewek przylatuje do źródeł światła.

Szczególnymi elementami budowy nadrzewka są niezwykle długie i bardzo ruchliwe czułki, które naprawdę maja dużą czułość na zmiany temperatury otoczenia, wilgotności oraz na drgania liści i powietrza.

Nadrzewek posiada bardzo długie i silne tylne nogi, które pozwalają mu wykonywać niezwykle długie skoki – same skoki, bez otwierania skrzydeł mogą wynosić nawet do 3 metrów.
W momencie gdy nadrzewkowi skok wydaje się zbyt krótki, wtedy otwiera swoje również długie skrzydła i podlatuje kolejnych kilka metrów.

Tak jak wszystkie nadrzewkowate ( w Europie występuje 9 gatunków, w Polsce 2) nadrzewek długoskrzydły posiada tylko krótkie przydatki odwłokowe. U samca są one zakrzywione do wewnątrz i służą mu to przytrzymywania samicy podczas kopulacji.
Po zapłodnieniu samica składa, swym długim pokładełkiem zwieńczającym odwłok jaja. Jaja składane są w obumarłych gałązkach oraz w szczelinach w korze. W Polsce jaja zimują. Larwy wylęgają się wiosną. Osobniki dorosłe występują od lipca do października.
Pożywienie nadrzewka stanowią szczątki roślinne, miękkie fragmenty roślin, oraz owady, bardzo chętnie żywi się np. komarami, za co powinniśmy być nadrzewkowi wdzięczni.
Nadrzewek długoskrzydły jest owadem występującym dość rzadko, zauważenie go utrudnia fakt, że spędza on większość czasu wysoko na liściach drzew.

PODOBNE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA