Występuje pospolicie w całym kraju. Atakuje głównie grusze, może występować także na jarzębinie, głogu, irdze itp. Jest to roztocz z rodziny szpecielowatych, długości około 0,2 mm, kremowobiałym zabarwieniu. Zimują samice pod łuskami pączków grusz. W trzeciej dekadzie marca przechodzą w głąb pąków, gdzie żerują i składają jaja. Pierwsze pokolenie zaczyna się rozwijać jeszcze przed pękaniem pąków. Roztocze żerują początkowo na liściach, później u nasady ogonków liściowych. Pąki zaatakowane przez szpeciela rozwijają się z opóźnieniem, liście są zazwyczaj pomarszczone, a ogonki liściowe skrócone. Samice I pokolenia wciskają się do miękiszu liści i tu składają jaja. Dwa dalsze pokolenia rozwijają się w tkankach liści. W wyniku żerowania szpeciela, na liściach tworzą się jaśniejsze pęcherzyki, które następnie żółkną i brązowieją. Przy silnym porażeniu mogą być atakowane i zawiązki owoców, które nie dorastają do normalnej wielkości, są pomarszczone i przedwcześnie opadają. W lipcu, a czasem pod koniec czerwca, roztocze opuszczają liście chronią się do pąków. sadach owocujących szpeciel ten występuje rzadko i na ogół nie powoduje szkód o znaczeniu gospodarczym. Niebezpieczny jest natomiast w szkółkach i młodych sadach, gdzie może znacznie zahamować wzrost drzewek. W szkółce drzewka, na których ponad 30% liści jest zaatakowanych przez szpeciela, ulegają dyskwalifikacji i zniszczeniu.