Dzika róża jest krzewem kolczastym osiągającym 130- 250 cm wysokości, występuje w lasach i parkach liściastych, na miedzach, przydrożach, bywa sadzona w parkach i ogrodach jako żywopłot. Można ją spotkać prawie w całej Europie, na terenach do 1500 m n.p.m., w Afryce Północnej, na Wyspach Kanaryjskich, na Maderze, w Azji, rozprzestrzeniła się także w Australii i Nowej Zelandii. W Polsce jest gatunkiem pospolitym.
Dzika róża kwitnie w czerwcu oraz w lipcu, jej kwiaty maja barwę różową bądź blado czerwoną, wyrastają na szypułkach dłuższych od podsadek. Działki kielicha po przekwitnięciu są przeważnie odgięte w dół i dość wcześnie odpadają. Kwiaty dzikiej róży posiadają 5- 7 płatków.
Gałązki krzewu są dosyć giętkie, pod ciężarem liści, kwiatów i owoców zwieszają się ku ziemi, gałązki na całej swej długości opatrzone są mocnymi i ostrymi kolcami, które mogą być proste bądź zakrzywione.
- Liście dzikiej róży złożone są z 5–7 jajowato-eliptycznych, ostro ząbkowanych listków o ostro, pojedynczo lub podwójnie piłkowanych brzegach. Są zielone, nagie lub owłosione.
- Owoc dzikiej róży stanowi kulistawa, czerwona po dojrzeniu nibyowocnia zawierająca wewnątrz owocki- orzeszki.
Okrywa owocu zbiorowego ma bardzo dużą zawartość witaminy C (do 1700 mg na 100 g świeżych owoców) obok niej zawiera prowitaminę A (do 5 mg/100 g), witaminy grupy B oraz witaminy E, K i P, które utrzymują się dobrze przy wyrobie marmolady z owoców dzikiej róży, przy suszeniu owoców witaminy te ulegają rozpadowi dlatego najzdrowszym przetworem jest marmolada z dzikiej róży. Owoce służą także do wyrobu win i nalewek. Płatki kwiatów dzikiej róży znajdują zastosowanie w wyrobie likierów, nadają się na konfitury.
Źródła: „Dziko rosnące rośliny użytkowe” Jakub Mowszowicz: Warszawa 1975.
” Zioła i ich stosowanie” Maria Dziak, Barbara Kuźnicka: Warszawa 1987.
