W starożytności obecny L. była kolebką cywilizacji fenickiej ze słynnym portowym miastem Sydonem, a także jego kolonią ? Tyrem, z czasem najważniejszym ośrodkiem polit. i handl. Fenicjan. Teren dzisiejszego L. stanowił obszar ekspansji wielu ludów; podbity w VIII w. p.n.e. przez Asyryjczyków, a następnie kolejno przez: Babilończyków (605 p.n.e.), Persów (539 p.n.e.), Macedończyków pod wodzą Aleksandra III Wielkiego (333 p.n.e.), Rzymian (64 r. p.n.e.) oraz Arabów (VII w.). Sztukę hellenistyczną i rzym. na terenie L. cechuje połączenie elementów klas. i orientalnych, czego przykładem jest kompleks świątyń w Baalbek, mieście zał. przez Fenicjan jako miejsce kultu boga Baala, w okresie hellenistycznym przemianowanym na Heliopolis, które rozkwit przeżywało jako rzym. kolonia, zwł. w II w. n.e.; wśród pozostałości zwraca uwagę przede wszystkim ogromne sanktuarium poświęcone Jowiszowi, Wenus i Merkuremu; zachowało się również wiele budowli chrześc. z III?IX w. oraz z okresu wypraw krzyżowych (zamki w Byblos i Tyrze, XII w.), a także z 2. poł. XIX w. Od 1966 w L. prowadzą wykopaliska też pol. archeolodzy, m.in. w Chhim, gdzie odkryto rzym. świątynię, kompleks mieszkalny, 2 prasy oliwne oraz bizant. bazylikę z mozaikami. Sztukę muzułmańską, rozwijającą się od VII w., reprezentują ruiny m. Andżar (pocz. VIII w.), a także pałace emirów w stylu tureckim z XIX w.