Zatoczek pospolity jest ślimakiem wodnym, słodkowodnym, występującym w wodach stojących bądź wolnopłynacych, bogatych w roślinność. Należy do rodziny zatoczkowatych.
Muszla zatoczka pospolitego jest dość duża jak na ślimaka z tej rodziny, średnica muszli wynosi 12- 25 mm. Muszla ma kształt płaskiego krążka z lekko zaznaczona krawędzią w górnej połowie ostatniego skrętu.
Muszla dorosłego osobnika ma 5,5- 6 skrętów, które w przekroju są poprzecznie owalne.
Powierzchnia muszli jest matowa o barwie od oliwkowo- brązowej do rogowo- brunatnej.
Ciało dorosłych ślimaków jest prawie czarne, młode są czerwonawe.
Występowanie zatoczka pospolitego: Ślimak ten jest pospolity na nizinnych obszarach Polski, w małych zbiornikach wodnych, np. stawach, zarośniętych torfiankach i jeziorach a także na zalanych łąkach i bagnach.
Zatoczek pospolity jest najpospolitszym w Polsce przedstawicielem swojej rodziny.
Może on żyć nawet kilka miesięcy bez wody, leżąc nieruchomo na dnie wyschniętego zbiornika, schowany głęboko w muszli. Pełzanie po ladzie jest dla niego bardzo trudne- posiada bardzo ciężką i masywna muszlę w stosunku do wątłego ciała, w wodzie wykorzystuje bąbelki powietrza znajdujące się w muszli, które unoszą ślimaka, wykorzystuje je tez do podpływania do lustra wody.
Z tego tez powodu zatoczek pospolity nie zamieszkuje wód płynących.
Ślimak ten odżywia się urozmaiconym pokarmem: butwiejącymi częściami zatopionych roślin, opadłymi do wody liśćmi drzew, glonami, bakteriami, szczątkami zwierzęcymi.
Zatoczki są dobrymi czyścicielami zbiorników- dlatego tez są przydatne w hodowli akwarystycznej. Można je bez problemu dokarmiać świeżymi warzywami oraz pokarmem roślinnym dla ryb.
Zatoczek- rozmnażanie: Gatunek jajorodny. Ślimaki te bardzo łatwo przystępują do rozmnażania, zwłaszcza, gdy środowisko obfituje w pożywienie. Zatoczki są mięczakami obojnaczymi (tzw. hermafrodyci). Każdy ślimak posiada zarówno żeńskie, jak i męskie organy i komórki płciowe.
Po zapłodnieniu owalne jajeczka składane są w kapsułkach jajowych. Wylęg młodych następuje po kilkunastu dniach Młode zazwyczaj ukrywają się do czasu całkowitego stwardnienia ich skorupy.
Źródła: ” Ślimaki i Małże Polski” Rafał Wasowski, Aleksander Penkowski, Warszawa 2003.
