Rzecz ma się podobnie w wypadku zdań pełniących funkcję „żądania”. Tak na przykład zdanie Pupa a nanna „lala lulu” jest poleceniem, nie wiadomo jednak, czy jest ono skierowane do jakiejś innej osoby czy też do samej Claudii. Gdyby w grę wchodziła druga z tych możliwości, mielibyśmy do czynienia z taką wypowiedzią, którą zazwyczaj określa się jako wyrażenie intencji.Jest rzeczą interesującą, iż istnieje przynajmniej jeden rodzaj wypowiedzi, w których konfiguracja „żądania” zostaje przez Claudię zleksykalizowana. Według Grubera (1967a), który omawia użycie czasownika want przez dzieci mówiące językiem angielskim, jest to jeden z pierwszych czasowników występujących w mowie dziecka w zdaniach podrzędnie złożonych. Pisze on, że „jeśli -— jak twierdzi Ross — zdania performatywne obowiązują uniwersalnie, to generowanie zdań z want w roli czasownika zanurzającego stanowi dla dziecka operację o najmniejszym stopniu złożoności” (s. 306, w tym tomie).