Goździk kropkowany jest rośliną wieloletnia należącą do rodziny goździkowatych. W kraju jest dość pospolity na nizinach i w niższych partiach górskich.
Goździk kropkowany występuje na suchych łąkach, zboczach, nieużytkach, pastwiskach i w zaroślach. Preferuje tereny piaszczyste, unika podłoża wapiennego, jest on roślina dość ekspansywną, szybko rozrastającą się za pomocą kłączy.
Kłącze goździka kropkowanego jest czołgające się i wielokrotnie rozgałęzione, wyrastają z niego dwa rodzaje pędów- płonne i kwiatonośne.
Łodygi są płożące się i wznoszące, rozgałęzione. Tworzą kolanka, z których wyrastają liście. Są omszona krótkimi włoskami.
Liście równowąskie, całobrzegie, ostro zakończone, bez przylistków, o szerokości do 3 mm. Są 3-nerwowe, całe omszone krótkimi włoskami i zrośnięte nasadami.
Kwiaty Goździka kropkowanego są drobne (1–1,5 cm średnicy), zebrane w luźną wiechę. są one siedzące lub wyrastają na krótkich szypułkach. Kielich sztywny, złożony z 5 zrośniętych działek, oraz 2, dwukrotnie krótszych od kielicha szydlastych łusek podkielichowych (przysadek). Korona składa się z 5 wolnych, płytko ząbkowanych płatków o deltoidalnym kształcie (stąd łacińska nazwa gatunku). Mają one różowo- purpurowy kolor, jasne plamki i ciemny pierścień w środku korony. Wewnątrz kwiatu znajduje się jeden słupek i dziesięć pręcików.
Goździk kropkowany kwitnie od czerwca do końca września, kwiaty są bezwonne i zamykają się na noc.
Roślina ta często uprawiana jest jako ozdobna, uprawia się wiele jej odmian i krzyżówek z innymi goździkami. Uprawiany jest przeważnie z nasion, może być też rozmnażany przez podział bryły korzeniowej lub przez sadzonki.
- Źródła: ” Rośliny borów” Wanda Laskowska, Warszawa 1973.
- ” Rośliny łąk” Delfina Gayówna, Warszawa 1960.
- ” Wielki atlas roślin” F.A. Novak, Warszawa 1975.
” Przewodnik do oznaczania roślin” Olga Seidl, Józef Rostafiński, Warszawa 1973.
