Nietoperz Mopek to kolejny latający ssak, którego udało mi się sfotografować podczas hibernacji.
Mopek daje się łatwo zidentyfikować- ma długie, gęste, czarne futerko i krótki pomarszczony pyszczek. Uszy są zrośnięte u nasady, niezbyt długie lecz bardzo szerokie, koziołek jest dość długi, ostry. Koniec ogona wystaje nieznacznie z błony lotnej. Gęste futerko złożone z jedwabistych, miękkich włosów ma barwę ciemnobrązową, prawie czarną, brzuszna strona jest jaśniejsza.
Mopek występuje w większej części Europy, na północy najdalej w Południowej Skandynawii, na wyspach Śródziemnomorskich i w Północnej Afryce oraz na wschodzie na Kaukazie. W Polsce najrzadziej spotkać go można na północy kraju.
Za dnia mopki kryją się przeważnie w szczelinach kory, pniach starych drzew, pęknięciach murów i na strychach. Żerują w lasach i na ich obrzeżach, nad wodami o zarośniętych brzegach oraz przy latarniach ulicznych, które zwabiają owady. Polują latając na wysokości 4- 10 m. Mopek żywi się głównie motylami nocnymi. Jego lot jest wolny i trzepoczący.
Zimę Mopki spędzają w jaskiniach, piwnicach, fortyfikacjach, kryją się pojedynczo bądź grupowo w szczelinach. Na zimowanie wybierają miejsca chłodne- o temp. -3 do +9 st. C. Straty masy ciała podczas hibernacji wynoszą ok. 30%.
Kolonie rozrodcze Mopka tworzą się od kwietnia do czerwca i liczą 5- 75 samic, samce w tym czasie żyją samotnie albo w małych koloniach. Pod koniec czerwca lub na początku lipca samice rodzą jedno lub dwoje młodych, które usamodzielniają się po 8-9 tygodniach. Okres godowy trwa od Późnego lata do początków zimy. Mopek hibernuje od końca października do marca.
Wymiary:
Długość ciała: 4,5-5,8 cm. rozpiętość skrzydeł: 24,5- 29,5 cm, waga: 6-15g.
Maksymalna długość życia w warunkach naturalnych wynosi 22 lata.
Mopek jest gatunkiem chronionym!
Źródła: „Klucz do oznaczania ssaków Polski” Praca zbiorowa; Warszawa 1984.
„Ssaki Polski Od A Do Ż” Sławomir Wąsik; Warszawa 2011.
„Polska: SSAKI encyklopedia ilustrowana” red. Marek Szokalski; Warszawa 2011.
