Tęcznik mniejszy nazywany również Liszkarz mniejszy to chrząszcz z rodziny biegaczowatych.
Wygląd:
Tęcznik mniejszy osiąga długość ok 2 cm. Jest on podobny do swojego większego kuzyna- Tęcznika liszkarza, tamten jednak ma dużo bardziej tęczowe ubarwienie pokryw skrzydeł. U Tęcznika mniejszego tęczowe, lśniące barwy występują jedynie na obrzeżach pokryw. Barwy te są zmienne- połyskują złotawo, miedziani, zielonkawo lub niebieskawo.
Występowanie:
Występuje w Europie, na południowym- wschodzie po Kaukaz a także w północnej Afryce.
W Polsce spotkać go można w lasach mieszanych, prześwietlonych lasach iglastych, również w sadach owocowych.
Jest chrząszczem pospolitym, liczebność jego populacji ulega silnym wahaniom.
Pożywienie:
Liszkarz mniejszy jest bardzo pożytecznym chrząszczem- żywi się żerującymi na liściach gąsienicami szkodliwych dla roślinności owadów, jest chroniony przez leśników i sadowników.
Tryb życia:
W odróżnieniu od Tęcznika liszkarza nie posiada on zdolności lotu, mimo to żeruje głównie w koronach drzew, spotkać go można także na ziemi.
Żyje 2-3 lata. Samica składa jaja do ziemi w maju, gdzie szybko wylęgają się z nich larwy i przepoczwarczają. Młode chrząszcze pojawiają się już w czerwcu, lecz pozostają w ziemi do wiosny następnego roku.
Gatunek w Polsce objęty jest ścisłą ochroną gatunkową.
Źródła: „Owady” Helgard Reichholf-Riehm; Warszawa 1997.
„Mały atlas chrząszczy” Josef Winkler; Warszawa 1977.
