Gnojówka

Gnojówką nazywa się przefermentowany mocz zwierząt domowych gromadzony w szczelnych zbiornikach. Procesy zachodzące w toku jej przechowywania to głównie przekształcanie mocznika i innych prostych związków azotowych występujących w moczu, w amoniak, którego ulotnienie się może być przyczyną strat azotu. Zapobiega się temu przez szczelne przykrycie zbiornika oraz pokrycie gnojówki zużytym olejem mineralnym, a także dodanie superfosfatu wiążącego amoniak, co jednocześnie wzbogaca gnojówkę w fosfor. Przefermentowana gnojówka zawiera azot niemal wyłącznie w postaci węglanu amonowego, toteż działanie jej jest podobne jak nawozów amonowych. Gnojówka zawiera 0,3?0,4% N, zaledwie 0,01% P2O5 i 0,8?1,0% K2O. Gnojówka jest bardzo cennym nawozem, przydatnym zwłaszcza na użytki zielone. Gnojówkę można stosować bez rozcieńczenia przedsiewnie pod rośliny okopowe, jak i pogłównie, po rozcieńczeniu wodą w stosunku 1:1, pod różne rośliny, a także na użytki zielone. Aby zapobiec stratom azotu, należy rozwozić ją w specjalnym wozie asenizacyjnym w dni bezwietrzne i pochmurne, po czym natychmiast wymieszać z glebą. Najmniejsze straty azotu zapewniają rozlewacze redlicowe, wlewające nawóz bezpośrednio do gleby, na głębokość zależną od ustawienia redlić. Rozlewacze te należy z reguły stosować w międzyrzędziach roślin uprawianych w szerokiej rozstawie, jak np. ziemniaki, buraki i kukurydza.